![]()
Bonsoir Haldun,
J'étais sur les blogs et je suis bouleversée de voir des photos d'Ozgur. En tant que mère de quatre enfants, petits et grands, je comprends qu'il n'y a rien de plus douloureux qui puisse arriver à un être humain. En plus de la perte de ce qu'on aime le plus au monde, il faut affronter l'incompréhensible qui fait que les plus jeunes partent avant les plus âgés et qu'ainsi l'ordre des choses se trouve bouleversé. Qu'aucune souffrance, aucune maladie, n'ait assombrit ses derniers jours, qu'il nous ait quitté en plein succès, en pleine jeunesse, avec plein de projets, décuple la violence de son départ et le sentiment d'injustice que l'on de peut que ressentir en tant que parent. Mais c'est peut-être aussi le sentiment que sa vie a été belle, qu'elle a été une réussite, qu'il a été pleinement heureux, qui t'aidera doucement à accepter cette séparation.
Rappelons-nous que nos certitudes, notre confiance en la constance de la vie reposent sur des illusions. Et que ce n'est que par l'amour partagé avec nos proches que nous donnons un sens à notre condition humaine.
Si tu veux que nous parlions, n'hésite pas. J'ai perdu une amie en octobre dernier, après une terrible maladie. Je ne l'ai toujours pas acceptée, mais d'en parler avec des amis m'a fait du bien.
- Dr. Mustafa Edremitlioğlu dedi ki...
İnanmak, birşeyler yazmak çok zor. Kocaman gülen bir çocuk aklımda kalan.
Sevgili Haldun Abi, Nedret Abla ve küçücük Yersu Allah sabır versin.
Localisation: France
Forums d'A TA TURQUIE
Posté le: 29 Juillet 2008 22:36
Sujet du message: Kader / Destin !
Aujourd'hui, j'ai reçu un coup de fil, d'un ami, Haldun Sevilgen, que je n'ai pas vu depuis fort longtemps. La joie de retrouvaille a vite cessé quand il m'a annoncé la mauvaise nouvelle : Il venait de perdre son fils de 31 ans, décédé suite à une électrocution, chez lui, à Istanbul où il travaillait. Il n'y a pas d'explication logique, c'est bête, c'est stupide, c'est révoltant. Mais Özgür n'est plus parmi nous. Rien de pire pour un père (et mère) de perdre un enfant. Je leur souhaite beaucoup de courage et de patience. Ce décès ne s'explique que par "kader / alinyazisi". C'est une mauvaise année cette 2008, nous avons aussi perdu le mari de ma belle sœur, Mustafa Kiliç, parti en 6 mois, à cause d'un cancer de poumon à l'âge de 36 ans, laissant 3 enfants derrière lui. Ce décès m'a aussi rappelé Zafer Aktop qui après avoir lutté pour avoir toutes les équivalences pour pouvoir ouvrir son cabinet dentaire. Il n'a pas pu trop longtemps vivre la joie d'avoir son propre cabinet. Le cancer de poumon nous l'a enlevé d'une manière foudroyante. Aucun mort n’est acceptable bien que personne n'y échappe. Mais des morts comme ça fait énormément de dégâts chez les proches... L’expression turque « ates dustugu yeri yakar » est éloquant à ce propos. Le père Sevilgen a élaboré dans sa douleur un site internet pour la mémoire de son fils perdu. En le lisant on comprend que la disparition d'un jeune aussi talentueux est encore plus insupportable.
Merhabalar Haldun Bey,
Sizlere tekrar başsağlığı ve Allah'ın, sevgili oğlunuzun yokluğuna dayanma gücü vermesini diliyoruz. Ayrıca, en acı gününüzde bizlere gösterdiğiniz hoşgörü ve anlayış için asıl biz teşekkür ederiz. Keşke Özgür'ü bu sebeple tanımamış olsaydık. Keşke hiç böyle bir haber yapmamış olsaydık. Evet onun kaderine engel olamadık ama Özgür, bu dünyadan, sevdiklerinden ayrılırken, ölümünün bir büyük gazetenin baş sayfasına yer alacak haber değeri taşımasını sanırım kendi belirledi. Ölüm haberi, bütün Türkiye'yi yasa boğan değerli bir spor ve işadamıyla birlikte yanyana yer aldı. Gerçekten o gün, tanıyan ya da tanımayan herkes bu iki değerli insanın arkasından ağladı. Evet, her ölüm acıdır ama Sevgili Özgür, bir can kaybının ötesinde, ülkesi adına da ender yetişen, ülkesini seven ve ülkesi adına yapabileceği çok şey varken erken kaybedilen değerlerden biriydi. Yani Özgür için biz birşey yapmadık. O sadece yokluğunun nasıl bir kayıp olduğunu, ölümünün nasıl aptalca olduğunu anlatmak istedi bize. İnsan söyleyecek söz bulamıyor. Yerinizde olmanın ne kadar zor olduğunu anlayabiliyorum. Yersu'yu anlayabiliyorum. Zamansız ölümleri... Ağabey kaybetmenin ne olduğunu... Bir annenin kalan ömürünü evlat acısıyla nasıl yaşadığını... Allah eşinize de büyük sabır versin. Ama zamanlı ya da zamansız, ölüm ne zaman ve ne şekilde gelip kapınızı çalacağını bilemiyorsunuz.İstanbul'daki patlamaları biliyorsunuz. Ölen masum insanların ailelerinin yaşadıkları acı da dayanılır gibi değildi. Böyle bir memlekette yaşam ve ölüm piyango gibi. Kime, nerede, nasıl vuracağını bilen yok.Bu arada Özgür için hazırladığınız siteyi inceledim. Fotoğraflarına baktıkça yüzünde, gözlerinde, hakikaten o büyük insan sevgisi ve özgüveni görmemek mümkün değil.Onu tanımak bize son yolculuğunda kısmet oldu.Özgür'ün cenaze töreninde çekilen fotoğrafları size vermeyi ben de istedim ama acınız henüz tazeyken bunu yapmak istemedim. İnşallah acınızı tazelemez ama biliyorum ki, insan sonradan gerçekten ne olup bittiğini anlayamadığı o günde yaşananları görmek, onunla ilgili her anıyı saklamak istiyor. Sizi MSN'e ekledim, belki çevirimiçi olabilirsiniz diye, o şekilde daha çabuk gönderirim hepsini sırayla diye düşündüm. Ama şimdi ail olarak size seçtiğim birkaç fotofrafı gönderiyorum. Sizin, eşinizin, kızınızın ve yakınlarınızın cenaze törenindeki hoşgörünüze bir kez daha teşekkür ediyorum.
Sevgi ve selamlar...
Fatma AKSU - Hürriyet Gazetecilik ve Matbaacilik A. S.
- Nilay ve Binbin Sujana dedilerki:
Merhaba Haldun
Üzücü haberi dün akşam ablamdan öğrendik. Çok ama çok üzüldük, başınız sağolsun
.
Seyahat nedeniyle anca bugun okuyabildigim e-mailimde bu aci haberi almak beni cok derinden uzdu. Basiniz sag olsun. Allah rahmet eylesin. Acinizi tum kalbimle paylasiyorum. Geride kalanlara Tanri sabir ve bu aciyi kaldirabilecek güç versin.
Özgür'ümüzün resimlerine baktıkça ağladım gözümün önünden çocukluğundan hatırladıklarım geçti keşke daha çok tanıyabilseydim. Büyüdüğünğünü görseydim. Hayatın nekadar anlamsız olduğunu bikez daha anladım. Belleğimde şöyle bir anı canlandı, Altınova'da denize hızla atlayıp pipisi acıyınca sana gelip ağlayarak baba tokumlar ölmüşmüdür demişti. Hep beraber yerlere yatmıştık. Bu başımıza gelen haksızlık ne diyeceğimi bilemiyorum ama inanki çok üzüldüm Allah geride kalanları korusun.
- Thiébault MEYER a dit que:
Cher Monsieur et Madame Sevilgen,
Chère Yersu,
Je viens d'apprendre la terrible nouvelle du décès d'Özgür. Et je ne peux que vous présenter mes sincères condoléances, et m'associer à la douleur qui doit être la vôtre. Après quelques années de silence, je venais de reprendre contact avec Özgür. Je garderai toujours un souvenir d'un garçon généreux, souriant et sincère, avec qui j'ai partagé tant de bons moments, au collège ou au lycée, chez les scouts ou en vacances. Amicalement,
şaka gibi bir mail aldim.. kan
ım
ı donduran sat
ırlari okudum.. 1 aydir sürekli şehir d
ış
ındayd
ım.. o melun kazay
ı gazetede okudugumu çok iyi hat
ırl
ıyorum.. hatta resme çok dikkatli bak
ıp peh peh pehh gencecik kaç lisan biliyor bu çocuk ve ölümün onu buldugu yere bak kahrolsun bu dünya dedigimi hatirliyorum.. nerden bilirdim o senin can
ın
ın bir parças
ı oldugunu? ... Söyleyecek söz bulamiyorum.. böyle bir şeyde yan
ında olamadigim için zaman
ında haber alamad
ıg
ım için özür dilerim.. seni teselli edecek bir cümlede bulam
ıyorum.. bana biraz müsade bu olay
ı biraz hazmediyim.. çok üzgünüm..
Bu yaşam çokk şeyi bize bu şekilde kabul ettirmedimi? kelimelerin yetersiz kaldigi melodilerin ise bize başka boyutlara götürdügü dönem bu..lütfen güçlü kal ve asla yaşamdan kopma..
Sevgili Haldun, Soke oldum, Oglun, Sevgili ÖZGÜR nur icinde yats
ın, Basin sagolsun, bas
ınız sagolsun, Tanr
ı dan sab
ırlar dilerim.
- Isabelle STRAUSS a dit que:
Bonjour Haldun,
Je n'ai pas de mot, Il n'y a pas de mot pour exprimer cette douleur. Je voulais simplement te dire que je pense à toi, à vous. C'est une épreuve épouvantable, une telle injustice, mon coeur est très triste aujourd'hui. Si tu as besoin de moi, dis Le moi tout simplement
Amicalement Isabelle
- Alfred et Michèle HIRSCHMILLER ont dit que:
Bonsoir Haldun, Michèle et moi sommes profondément consternés par l'incroyable malheur qui vient de t'arriver, ainsi qu'à ta famille, par la disparition d'Özgur. Nous avons peu d'information, mais le malheur a souvent frappé dans notre famille et nous pensons être en mesure de partager un peu ta peine. Au revoir,
- Philippe PETIT a dit que:
Cher Haldun, On ne s'est pas contacté depuis un bon moment déjà, mais je tenais à t'apporter, sinon du réconfort au moins de l'affection. Je n'arrive pas à réaliser, encore moins à accepter ce départ si brusque. J'espère que tu tiens le coup, il le faut. Vivre pour lui, pour sa mémoire. Un gars bien, très chouette qui me manque énormément. Je t'embrasse,
Bonjour Haldun, Bonjour Haluk,
Je viens d'apprendre l'horrible et incroyable nouvelle de la mort d'Özgür. Je suis bouleversé et sans voix. Je vous dis, ainsi qu'à Yersu mon très profond chagrin devant cette grande injustice.
O ' nu anmak bana verilebilecek en güzel hediye olur. Güzel bir insandi. Oglum diye gurur duyabilecegim bir sey b
ırakt
ı bana ... Olmasa bile var. Güle güle yigidim
- Isabelle ve Savas dedilerki:
Je n'ose croire ce que je viens de lire en surfant par hasard ce soir sur le site de l'Ambassade de France.J'espère juste qu'il s'agit d'une regrettable homonymie, d'un mauvais rêve, d'une erreur d'interprétation de ma part. Haldun, je crains de devoir te présenter mes plus sincères condoléances. Je mesure la douleur qui est la tienne sans pouvoir la soulager. Mais comment soulager un père de la perte de son enfant ?Savas et moi sommes de tout coeur avec toi je t'embrasse
ÖZGÜR'ü sahsen tanımama ragmen, Dünya ve Insanliga büyük kayıp oldugu kesin.."Rest in peace" Özgür
SEVILGEN ailesinin acisini yürekten paylasiyorum.
MERHABA HALDUN BEY ACI HABERI OKUYARAK COK ÜZÜLDÜM CENABI HAKTAN ÖZGÜRE RAHMET AILENIZE BAS SAGLIGI VE SABIRLAR DILER BÜYÜK ACINIZI PAYLASTIGIMI BILMENIZI ISTERIM.
Müzmin ve müstakbel nişanlın…Kazanın haberini aldığım O gece yarısı çalan telefonu keşke açmamış olsaydım.''Keşke seni tanımamış,sevgiyle parıldayan gözlerini görmemiş, neşeli ve sıcak sesini duymamış olsaydım.'' dedim.…….. ve bir kez daha yandı içim….…Neden bu kadar gençken ve yapacağın birsürü işin varken gittin ki?Ne bu şimdi: Talih mi?Kader mi? Ne??? Tanımı var mı?Baba ve Ana için evladını,kardeş için ağabeyini kaybetmek belki en büyük acı. Ama sen kendini öyle bir büyütmüşsün ki, o kadar çok sevenin varmışki; ardından sevdiklerinin senle duydukları gurur,yaşadıkları acının yerine geçti…Ne çok sevenin varmış be Özgür... Burdakiler sen ve senin bıraktığın tertemiz onurlu geçmişinle gurur duyarak seni anacak ve özleyecek… … … …Ve…..Güle güle Özgür.Herşey gönlünce olsun. Gülüşünle kal...
(Ciprahel)
Özgür .. Tatlı çocuk.. Şahsen tanıma fırsatım olmasa da,resimlerinden ve babacığının anlatımlarından tanıyor gibiydim de seni.
Ve hani bazı insanlara baktığında anlarsın...nasıl bir insandır ;anlarsın işte! ipuclari vardır o yüzde, O'na dair.
Benim yüzümde, senin resimlerine her bakışımda bir gülümseme oluşuyordu ; işte bu senin güzelliğindendi biliyor musun?İsmin gibi Özgür'ce geldin bu dünyaya ve yine Özgür'ce gittin. Bizlere sorsaydın '' Kal ! '' derdik. Sormadın.Adın gibi...Özgür.
Böyle işte.
Bir hukuçu olarak, her zaman yüzü gülen iyi kalpli sevgili meslektaşıma yapılan bu adaletsizliği kabul edemiyorum. Ne yazık ki elimden de bir şey gelmiyor. Adaletine her zaman güvendiğim yüce allahımın seni en güzel mekanına aldığına eminim. Ama senin bu hayatta olman ve ideallerini gerçekleştirmen, sevdiklerinle ve seni sevenlerle bir arada yaşaman gerekiyordu sevgili ÖZGÜR. Kısacık hayatına çok şeyler sığdırdığını, çok güzel işler başardığını, bir merhaba dediğin insanların kalbinde bile yer ettiğini çok iyi biliyorum. Rahat uyu sevgili ÖZGÜR, ruhun şad olsun.
ÖZGÜR ICIN:
Seni tanima sansim olmadi maalesef... ama biliyorum ki ornek bir insan ve sevgi doluydun... Biliyorum ki seni taniyan herkezin hayatina ayri bir anlam katiyordun... Ve anilarinla hala yureklerinde yasiyacak, hala hayatlarini belirliyceksin... Cunku senin gibi bir insan unutulamaz, unutulmaz. Mekanin cennet olsun...
Geride tüm sevenlerini gözü yasli biraktin, herkeze sabir diliyorum. Uzakta olsak birbirimizden, bilmeni isterimki Yersu, herkezin yuregi seninle atiyor ve üzüntünü paylasıyor... seni teselli edecek hic bir sey olamaz, ama unutmaki hepimiz seninleyiz.
Özgür için
15 16 yaşındayken tanıştığım Özgür Sevilgen yazları Aydınkent'te birlikte zaman geçirmeyi sevdiğim güzel bir insandı. Sonrasında büyüdük yollarımız ayrıldı. Aydınkent'e gitmez olduk. Ben de Özgür'ün Fransa'da yaşadığını düşündüm. Sonrasında birgün telefonum çaldı ve Türkiye'ye yerleştiğini öğrendim. Hiç buluşamadık ta ki 25 ya da 26 haziranda (tam hatırlamıyorum) Kanyonun Residence bölümünde karşılaşıncaya kadar. Ben bir iş için çalıştığım ajanstan çıkıyordum oda giriyordu. Özgür ve takım elbise yanyana getiremediğim bir şeydiilk önce ona şaşırdım sonra biraz sohbet ettik ve toplantıya yetişmesigerektiği için yanındaki kişinin uyarısıyla vedalaştık. Son kezgörüşmüşüz bunu pazartesi günü telefonda öğrendim. Özgür vefat etmiştiyine şaşırtmıştı bizleri erkenden ayrılmıştı aramızdan. Gerçekten çok üzgünüm şu yazdıklarımın belki kimse için anlamı yok ama ne denir bilemem tek istediğim huzur içinde olması. Ben onu mutlu bıraktım öyle hatırlayacağım. Tüm Sevilgen ailesine sabır diler, taziyelerimi sunarım.
Hayatımda ilk defa vefat eden birisi için taziyede bulunuyorum.Bu da aramızda çok da yakın bi bağ olmamasına rağmen,çok sevip değer verdiğim Özgür Sevilgen Abime nasipmiş.Gönül isterdi ki bu tarz bi yazı yerine sağlığında bu insanla sürekli görüşüp daha fazla vakit geçirseydim.Ama bazı şeylerin değeri yitirilince anlaşılır ya,o misal bi durum bu da işte. Özgür Abi ailemizde çok sevdiğim Yengemin yeğeni olur. Ben şahsen çok güzel vakit geçirdim onunla ve bu anları şuan hatırlarken gözyaşlarımı tutamıyorum.Ailesi ve sevenleri için Allahtan sabır diliyorum ve bikaç cümle de şu anı onunla yaşarcasına kendisine seslenmek istiyorum. İyi niyet ve sempatinin en güzel sentezini seninle tanıdım abim.İdöl oldun hep benim için idealistliğin kararlılığınla.Hiç unutmuyorum,sonuna kadar oku diye bigün sabaha kadar nasihatta bulundun bana belki okuyamadım ama bugünlere gelmemde sen mantığın ve hayat felsefenle hep iyi bi rol oynadın.Sana bu yüzden teşekkür ediyorum.Ama bi yandan da kızıyorum sana olmadı bu be Özgür Abi, bu böyle bitmemeliydi ben daha çok sabahlar biçok şeyler paylaşmak yaşamak isterdim seninle,o hep gülen yüzün karşısında dinlemek isterdim seni.Olmadı buraya kadarmış.Adam gbi adamlar kervanından bir kişiyi daha aldı rabbim. Allah mekanını cennet eylesin, SENİ ÇOK SEVİYORUM ABİİİİMM....
Özgüre Mektup,
Sen giderken bu sakin şehirden neleri bıraktın ardında?Hiç düşündün mü?...neler yarım kaldı....Yaşanmamış aşklar,tamamlanmamış dostluklar...Daha neler var bilmek ister misin?...Sana yazdım bu satırları, gözyaşlarımı da ekledim elimde olmadan... Sen giderken bu kalabalık, yorgun şehirden arkan da sadece yarım bıraktığın hayatın kalmadı...! Yalnız bıraktığın ailen, dostların, sevdan,kardeşin... Bu koca şehir ağladı yokluğuna.Hedeflerinin peşinden giderken sen, güçlüydün, kararlıydın, azimliydin... Koca bir şehir bekliyordu seni ve başaracaklarını. Gözyaşlarımızı ne kadar tutsak da dindiremedi hiç kimse ne gözyaşımızı ne içimizdeki sızıyı. Artık içimize akıtıcaz özlem dolu gözyaşlarımızı. Seni bizden ayıran bu şehirde şimdiden başladı özlemlerin kaygısı.Seni bu gidişinde uğurlamaya gelmedim......... Çünkü hiç istemedim gitmeni ve kabullenemedik bu gerçeği. Sanki şaka dedik ya da kötü bir kabus uyanıcaz biticek dedik.... UYANDIK... Keşke uyanmasaydık senin olmadığın bir şehre. Artık hepimiz biliyoruz sen yoksun bu şehirde. Ama sadece biliyoruz,varolan gerçeği hiç birimiz kabul etmiyoruz.Sen burdasın...Ailenin, dostlarının, sevdiklerinin ve en önemlisi de senin kokuna hasret biricik anneciğinin kalbindesin ve annen yanı başında. Aklın kalmasın onda biz hep onun yanında olucaz.Senin yokluğunu birlikte yaşıcaz.Ah...İstanbul... Ah Binbir deryasın ama yalansın... Onun gücü seni bizden almaya yettiyse bizim gücümüzde senin varlığını yaşatmaya yetecek!!! Seni çok özledik...........
Sevgili Haldun"cum ve butun ailene, Duydum ki bir parcanizi yitirdiniz... Bu cok aci duygunuzu sizlerle paylasiyorum..Allahtan geride kalanlara sabir sabir sabir diliyorum.
ÖZGÜR'Ü UĞURLADIK..........
Giderken bıraktığın izler, yaptıkların, ömründen çok daha fazla oldu çocuk..Seni daima gülen gözlerinle hatırlayacağım
Reyhan ablan...
Bir Yaprak Gibi savruldun
Ne Firtinalar Gördü Bu Kalbin,
Yanlis Bir Zamanda Toz Bulutuna Kapildin
Bizleri Birakip Neden Hazan Oldun.
Seni Seviyoruz ...
Ümit Var
Sevgili ÖZGÜR, sevgili babanin yorumladigi gibi özgürce geldin, özgürce ayrildin sevdiklerinden, umutluyuz bir baska yerde tekrar birgün özgürce cok seyler paylasmaya. Belki zamana icerliyoruz aramiza girdigi icin, ama sen görüyorsun cennetten sevdiklerinin uzanan ellerini, bugulu gözlerini.
Hep gül hep gülerek ögret bizede özgürlügü bizede özgür olmayi. Özgür cüm görüsmek üzere hoscakal. (posbiyik)
"ömrümüz ayriliklar toplami.
yarim kalan bir siirdir belkide.
Gün olur sular da köpürür,
kapanmaz gülüsünün actigi yara.
"Güle güle özgürce....
Deniz...
Özgürcüğüm, Annenin, babanın dünyadaki en değerli iki varlığından biriydin. Senin yerine konulacak başka bir değer de yok. Acının en çoğunu anneciğin, babacığın ve karındaşın yaşadı elbette ama senin neşeli, mutlu sesini, gülen yüzünü ben de hiç unutmayacağım.
Aslında sen yok olmadın, yaptıklarınla hep var olacaksın...
Sevgili Özgür, beyin göçünün yaşandığı ülkemizde yaşamını Avrupa'da sürdürmüş tahsilini Avrupa'da yapmış olmana rağmen hizmetini ülkende vermek isteyen temiz yürekli bir türk genciydin. Hala ilkel şartların yaşandığı bu ülkede hizmet verme veyaşama aşkının bedelini çok ağır ödedin. Oysa bu ülkenin senin gibi düşünen güzel ahlaklı türk gençlerine çok ihtiyacı var. Sen bu erken gidişi hak etmedin. Bazen insan isyan ediyor neden hep iyiler gidiyor diye yaradanın işine karışılmıyor işte, şu anda cennetin en güzel bahçelerinde gezindiğine yürekten inanıyorum.başta ailen olmak üzere bütün sevdiklerine sabır diliyorum. Rahat uyu gözleri hep gülen çocuk.
Değerli kardeşim Haldun,
Daha önce gruba gönderdiğin linke bakarken Picassa'da kendinle ilgili koymuş olduğun bölümleri gördüm..
Bu vesileyle ve çok üzülerek oğlun Özgür'ü geçen sene elim bir kazada kaybettiğini öğrendim. Evlat bu başka şeye benzemez.
Elbette sen acını içine gömdün, geçen zaman sana dayanma gücü verdi, ancak biz sana bu büyük acın sırasında destek veremedik.
Evladımıza Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun diyorum, anılarımızda yaşayacak, elden ne gelir..
Sana da sabır ve kızınla mutlu bir yaşam diliyorum benim aslan kardeşim.
Kusura bakma acını tazelemek istemezdim ama derinden etkilendim, çok tereddüt ettim, ancak durumu yeni öğrendiğim için sessiz kalamayacağımı düşündüm.
Bu sebeple lütfen taziyemi kabul et.
En içten sevgilerimle..
Ahmet Okan
